هستم اگر میروم

الکل زیر میکروسکپ

قرآن کریم اولین چیزی که ایرانیان هنگام چیدن سفره هفت سین بر سفره قرار می دهند، قرآن کریم است. با آمدن اسلام به ایران و روی آوردن ایرانیان و مسلمان شدنشان آنها بر سفره هفت سین خود قرآن را قرار می دهند تا سال نو را با توکل و توسل به خداوند متعال آغاز کنند.

سبزه سبزه یکی از اجزای سفره هفت سین است که با رنگ و طراوت خود دلها را شادمان می سازد . ایرانیان قبل از سال نو و در روزهای پایانی سال گندم و یاعدس می کارند و برخی نیز سبزه را از بیرون به صورت آماده تهیه می کنند. در ایران باستان 25 روز قبل از نوروز در کاخ پادشاهان 12 ستون از خشت خام برپا می ساختند و بر هرکدام یک نوع غله می کاشتند . اگر سبزه ها خوب می رویید سال پر برکتی در پیش داشتند. سبزه نماد شادابی و سرسبزی و نشانگر زندگی بشر و پیوند او با طبیعت است.

سیب سیب، نمادی از تندرستی و زیبایی است که ایرانیان آن را برای حفظ سلامتی اعضای خانه بر سر سفره قرار می دهند. سمنو سمنو از جوانه های تازه رسیده گندم تهیه می شود و نماد زایش و باروری گیاهان و فراوانی خوراک و غذاهای خوب و پر نیرو است. سنجد سنجد یکی دیگر از اجزای اخوان نوروزی است که عطر برگ و شکوفه های آن محرک عشق و مهر و نماد زایندگی ، عشق و دلباختگی است.

سیر سیر دیگر اجزای سفره هفت سین است که نماد میکروب زدایی و پاکیزگی محیط زیست و سلامت بدن و نیز زدودن چشم زخم است. زرتشتیان به این علت سیر بر سفره هفت سین می گذاشتند زیرا معتقد بودند بوی سیر دیوان را می گریزاند. آنها پوست سیر را می کنند و سپس آن را بر سفره می گذارند. سرکه سرکه نیز مانند سیر برای پاکی محیط، زدودن آلودگی و باطل کردن سحر و جادو بر سر سفره قرار می گرفت. سماق سماق از اجزای سفره هفت سین و نماد عشق مهر و پیوند دلها می باشد.

کاج ( نام علمی : Pinus ) نوعی درخت از دسته مخروطیان است که برگ‌های دائمی دارد. کاج‌ها به ترتیب در شاخه‌های دانه‌داران، بازدانگان، مخروط‌داران قرار دارند. درختهای سدر مقدس برف خورده در شمال تهران پولک‌های مخروط کاج همان برگ‌های کاج هستند که تغییر شکل یافتند. ماده موجود در یاخته کاج نای‌دیس نام دارد. دانهٔ کاج دانهٔ بال‌دار است که به وسیلهٔ قسمت بال‌مانندی با باد به حرکت درآمده و تولید می‌شود. این درخت همیشه سبز است؛ درخت‌های کاج برگ‌های سوزنی و باریکی با یک

تمدّن ایلام : حدود هشتاد سال پیش، چند مهندس که با هواپیما به خوزستان می رفتند، متوجه تپه ای شدند و احتمال دادند که زیر آن آثار تاریخی وجود داشته باشد. آنها باستا نشناسان را از وجود این تپه با خبر کردند. باستا نشناسان پس از مدت ها تلاش با زحمت و مواظبت زیاد خاک ها را کنار زدند و ب هتدریج مهم ترین اثر به جای مانده از تمدّن ایلام را » چُغازنبیل « خرابه های کشف کردند. ایلامی ها حدود 3 هزار سال در این منطقه زندگی کرده و تمدّن بزرگی را به وجود آورده بودند.

تمدّن جیرفت: حدود یک قرن پیش، باستان شناسان موفق شدند یکی از کهن ترین تمدّن های شرق را در نزدیکی جیرفت کرمان )در کنار هلیل رود( شناسایی و از دل خاک بیرون کشند. وسایل و ظروف سنگی و مفرغی با نقش جانوران، زیگورات٭ و کتیبه های آجری از جمله این اکتشافات است. باستان شناسان که دربارهٔ این کتیبه ها تحقیق می کنند، هنوز موفق به خواندن آنها نشده اند و احتمال می دهند یکی از قدیمی ترین خط های دنیا باشد که تمدن جیرفت آن را اختراع کرده است.